LOST-Destiny

Lilly

- James, ona odezwała się po angielsku.

Sawyer

Ale co ja zrobię jak ty umrzesz...

Lilly

- Ty będziesz żyć dalej. I nie zamartwiaj się mną. Poradzisz sobie...

Sawyer

No i co z tego? Przecież nie jest pierwsza która nauczyła się mówić po angielsku.

Cloe

Zaraz zwariuję!!!-powiedziała nerwowo Joss prawie biegając po plaży z dzieckiem i mocno je kołysząc.
-Ciiiicho bądź!!!! Ciichoooo!!!!!

Lilly

-Ale nie rozumiała do tej pory... Nie odzywała się. Dlaczego miałaby wcześniej się nie przyznawać? A teraz.. potym uciekła. Może coś ukrywać.
<wstala>
-Yuriko!

Yuriko

Yuriko usłyszała że ktoś ją woła, otarła łezkę i poprawiła włosy:
-Hai?

Lilly

-Yuriko. Nie musisz tego ukrywać. Ja słyszałam. James też.

Cloe

Joss położyła nadal płaczącą małą w łóżeczku i westchnęła- Czy tkoś zna jakiś lpeszy sposób na uspokojenie dziecka? Chętnie skorzystam...

Yuriko

-Ja ... ja niechciałam ..... Nikt miał się nie dowiedzieć.

Cloe

Czemu niby? Przecież to nie grzech znać angielski.

Lilly

-Dlaczego? Przecież moglaś z nami rozmawiać. Mogłaś rozmawiać ze mną.

Yuriko

-Nie chciałam się z wami ... zaprzyjaźniać. Chciałam poprostu poczekać aż po nas ktoś przyleci. Słyszałam że nikt nie wie gdzie jesteśmy ...... i ... i .... teraz jestem taka ... zagubiona.- po policzkach pociekły jej łzy

Lilly

<przytuliła po przyjaxielsku Yuriko>
- Nie martw się. Będzie dobrze. Ale od teraz nie ukrywaj tego ok?

Cloe

Nawet jak nie wiedzialam o tym bardzo cię lubiłam.